Przejdź do zawartości

Cmentarz prawosławny w Gnojnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz prawosławny w Gnojnie
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Gnojno

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

prawosławne

Stan cmentarza

nieczynny

Liczba kwater cmentarnych

brak podziału

Data ostatniego pochówku

II poł. XX w.

Zarządca

Parafia św. Antoniego Padewskiego w Gnojnie (rzymskokatolicka)

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz prawosławny w Gnojnie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Cmentarz prawosławny w Gnojnie”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Cmentarz prawosławny w Gnojnie”
Położenie na mapie gminy Konstantynów
Mapa konturowa gminy Konstantynów, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz prawosławny w Gnojnie”
Ziemia52°16′21″N 23°08′40″E/52,272500 23,144444

Cmentarz prawosławny w Gnojnienekropolia wyznania prawosławnego w Gnojnie.

Parafia prawosławna w Gnojnie istniała przed 1592, w I poł. XVII w. przeszła do Kościoła unickiego, w którym pozostawała do likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875[1]. Unicki cmentarz w Gnojnie powstał na początku XIX w., po 1875 funkcjonował jako prawosławny. Na nekropolii nie ma podziału wewnętrznego na kwatery, całość otacza wał ziemny. Cmentarz porastają dzikie klony, dęby i lipy. Przetrwało kilka nagrobków z II połowy XIX w. Po przejęciu cerkwi prawosławnej w Gnojnie przez Kościół rzymskokatolicki cmentarz formalnie jest administrowany przez nowo powstałą parafię łacińską[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. A. Bobryk, I. Kochan, Ślady przeszłości. Historia i teraźniejszość prawosławia na południowo-zachodnim Podlasiu w świadomości społecznej, Siedleckie Towarzystwo Naukowe, Siedlce 2010, ss. 184–186.
  2. J. Maraśkiewicz, Zabytkowe cmentarze i mogiły w Polsce. Województwo bialskopodlaskie, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-40-8, ss. 29–30.